27/7 Monkey Forest

In eerste instantie hadden we voor vandaag 'n fietstocht op de planning staan.  Toch hebben we op het laatste moment besloten om de plannen te wijzigen en een lange wandeltocht te gaan maken, dwars door de rijstvelden en sawa's waarvan ik een route op internet had gedownload.

Het vertrekpunt van deze route was bij Monkey Forest; wat goed uitkwam aangezien we hier toch al wilde gaan kijken.

Vandaag is nou precies het ultieme voorbeeld waarom we het zo heerlijk vinden zonder gids.

Waar de gemiddelde toerist het na gemiddeld een half uur voor gezien houdt bij de apen, hebben wij het er gewoon tot halverwege de middag volgehouden. We konden er geen genoeg van krijgen.

Waar je ook keek, krioelde het van de apen welke je telkens langs de benen afschoten omdat ze elkaar achterna zaten.

Alleen al het observeren van de apen was amusement van de bovenste plank.

Doordat ze vanuit het park meerdere keren per dag worden gevoerd zijn ze eigenlijk niet of nauwelijks geïnteresseerd in de bezoekers, ze gaan dan ook volledig hun eigen weg. In Thailand en in Uluwatu hier op Bali is dat wel anders. Doordat ze daar enkel door de toeristen gevoerd worden, zijn ze daarop dan ook volledig op gefixeerd geraakt en kunnen behoorlijk agressief worden. Het verschil is bizar! Hierdoor  kon je extreem dichtbij komen, zonder dat ze je maar een blik waardig gunde. Een aap doet nml alles voor eten. Natuurlijk moet je altijd op je hoede blijven maar deze relaxe houding was voor ons een  compleet nieuwe ervaring van de anders behoorlijk agressieve makaak. Ik kon mijn hartje ophalen want ik kon ze daardoor van zó dichtbij filmen en fotograferen dat ik op mijn gemakkie bijna kon meevlooien.

Als je ze zo een tijdje observeert krijg je een beetje in de gaten hoe de rangorde in elkaar zit. Het is interessant om te zien hoe de rangorde een beetje in elkaar zit als je ze een poosje observeerd, maar ook dol komisch om te zien hoe ze  telkens proberen om hun grenzen te verleggen door de ander te provoceren. Het gezegde 'apenstreken' heeft vanaf vandaag een hele andere dementie gekregen.

Uiteraard bleef Jeroen steeds op gepaste afstand en gooide al snel de rugtas die hij droeg bij mij over de schouder om er zeker van te zijn dat hij niks bij zich droeg wat enige aap maar tot hem aan zou trekken.  Wij hadden de tijd van ons leven en manlief heeft met engelen geduld en zonder enig protest wortel staan te schieten. Zijn enigste voorwaarde was dat die apen hem met rust zouden laten....ze hebben zich netjes gedragen en zich aan de afspraak gehouden. Hij blij maar stiekem wij wat minder want we hadden al voorpret bij de gedachten dat ze op hem zouden springen.

Toen we eenmaal het park uit kwamen rollen was het eigenlijk al te laat om de wandeltocht te gaan maken maar dat is nu precies het stukje vrijheid welke we nu hebben zonder gids. We zijn vrij om te gaan en te staan waar we willen, we zien wel wat de dag ons brengt. Dàt is toch het ultieme vakantiegevoel, heerlijk!

Morgenvroeg worden we om 8.30 opgepakt om te gaan raften. We hebben er ontzettend veel zin in!