Za 23/7 Turbulentie vóór vertrek

Het is zover. Inmiddels zitten we hoog in de lucht ergens boven Tharrawaddy, klinkt natuurlijk erg interessant maar ik heb werkelijk geen flauw idee waar we nu precies zijn. Wat ik wel weet is dat we over goed 2 uur alweer landen op Singapore.

Nog voordat we vertrokken bleek het een turbulente vlucht te worden.
Door 'n foutje van de touroperator bleek onze eindbestemming veranderd te zijn.
Toen ik dit daags voor vertrek ontdekte dacht ik in eerste instantie dat ik kierewiet was en het allemaal verkeerd begreep.
Na telefonisch contact met Tix.nl te hebben gehad groeide mijn onrust.
Het goede nieuws was, dat ìk niet kierewiet bleek te zijn........het slechte nieuws was, dat onze vlucht was geannuleerd en een of andere slome muts ons zomaar op 'n nieuwe eindbestemming liet landen.......Singapore ipv Maleisisch Kuala Lumpur.
Nou wil ik graag wat van de wereld zien maar dan wel graag naar mijn eigen planning!
Landen in Singapore zou betekenen dat we onze aansluitende vlucht in K.L. naar Sumatra niet konden pakken waar we onze rondreis beginnen.
Waar ik eerst dacht dat alles vast en zeker opgelost zou worden, raakte ik er later steeds meer van doordrongen dat dit wel eens kon betekenen dat we de vakantie gewoon in Wijchen konden gaan vieren. Ik kreeg doodleuk te horen dat alle vluchten naar Kuala Lumpur inmiddels vol zaten daags van te voren.
Daags van te voren???? WE HEBBEN GODVERDORIE RUIM EEN JAAR VAN TE VOREN GEBOEKT!!!
Waar ik eerst tegen de telefoniste uit m'n plaat ging, zag ik ondanks alles toen ik voor de verandering weer eens 'n hele poos in de wacht gezet werd ineens ook wel weer de humor er van in.
Wat begon bij 'n binnenpretje, resulteerde in een slappe lach waar ik bijna niet meer uit leek te komen.
Sumatra was vooral mijn droom om ooit in levende lijven oog in oog komen te staan met orang oetans. Jeroen vond Sumatra helemaal prima, maar het deel van de reis waar we bij wijze van spreken de orang oetans konden knuffelen was voor hem toch echt te veel van het goede. Hij grapte dikwijls dat ze in de Apenheul òòk orang oetans hadden waarop ik hem al lachend dan voor broekenpoeper uitmaakte.
Laten we nu net uitgerekend dìt jaar 'n abonnement hebben op de Apenheul!!!
Deze gedachte deed me werkelijk gieren terwijl Mike en m'n moeder me al vragend aan zaten te kijken wat hiervan de reden was aangezien de situatie natuurlijk niet erg lollig was.
Al hortend en stotend bracht ik eruit: "ach ja....als we dan niet naar Sumatra kunnen, kunnen we 3 weken lang naar de Apenheul!!!"

Uiteindelijk na de hele dag heen en weer bellen en boos worden, kwam om 16uur het verlossende woord dat ze toch 'n vlucht hadden kunnen vinden om ons van SIN naar KL te krijgen.
En zie hier zitten we! Hoog boven de wolken waar alle vakantie stress inmiddels is weggevallen nadat we met z'n vieren bijna de hele vlucht in een ruk door hebben geslapen.
Het heeft me goed gedaan. Gisteren was ik zó moe van alles dat bij vertek dat gevoel nog niet echt op gang kwam.
Het afscheid van 'ons spookje' viel zwaar. Het zien van de tranen zoog ons allemaal leeg.
De eerste vlucht naar Frankfurt was behoorlijk vertaagd en even leek het erop dat we onze aansluiting naar Singapore zouden missen. We hebben ons de benen onder ons lijf uit gehold om ons vliegtuig nog te halen en ik kan jullie vertellen dat het vliegveld van Frankfurt GROOT is. Met de tong op onze schoenen, konden we er we toch wel weer om lachen. Het past wel bij ons!
Bij de Versteegjes wordt het in ieder geval nóóit saai.