Thais meisje onder het stuur

Vandaag zouden we per trein vertrekken richting Pak Chong om vanuit daar Khao Yai N.P. te gaan verkennen.
Nadat we bij het station waren afgezet kwamen we erachter dat dit minder makkelijk was dan ze ons verteld hadden. Er waren nml alleen nog maar 3e klas staanplaatsen of we moesten n trein later nemen waardoor we de halve dagtocht in Pak Chong niet zouden redden. Aangezien het een rit van 2,5 uur zou zijn vonden we de 1e optie geen doen aangezien we ook nog eens n keer een bult bagage bij ons hadden.
We dachten simpelweg dan maar met de taxi te gaan maar buiten bleek een groepje corrupte eikels te zitten welke ons dachten een poot uit te kunnen draaien omdat we toch geen andere keus hadden. Ze spanden samen zodat we geen enkele andere taxi konden krijgen en zelfs nog geen tuktuk konden krijgen om terug naar ons Guesthouse te kunnen. No way dat we ons willens en wetens een poot uit lieten draaien, we liepen terug naar binnen en besloten dan toch maar de staanplaatsen te accepteren.
Het bleek een goede keus want ondanks dat de trein welke uit het jaar nul leek te komen stampensvol zat, konden we na verloop van tijd over de wagon verspreid hier en daar afwisselend zitten. Het viel reuze mee en was nog wel een leuke ervaring ook. Mensen waren erg behulpzaam en boden ons zelfs hun zitplaatsen aan wat we vriendelijk afsloegen omdat we dat toch erg beschamend vonden. Mensen slepen hun hele hebben en houden mee de trein in welke daar gewoon in het gangpad staan zoals dozen, 'n grote mand met limoenen en zelfs een grote plant. Bij elk station wat we passeerde glipte er telkens weer andere verkopers naar binnen welke manden of grote emmers vol bij zich hadden met drank, fruit, gefrituurde insecten, gegrilde kippendijen of zelfs hele warme maaltijden. Het was amusant om te zien dat om me heen mensen hier veelvuldig gebruik van maakten en uitgebreid zaten te eten. Het stel waar ik het bankje mee deelde boden me zelfs een stuk van hun kip aan welke ze behendig uit elkaar zaten te trekken wat ik vriendelijk afsloeg. Hier kon ik zó van genieten, ik keek mijn ogen uit.
Ondertussen kwam er in de overvolle coupé een jongeman op zijn gemakje de vloer dweilen en het toilet schrobben, dit terwijl er net iemand zich daar stond op te frissen. Het straatleven lijkt hier in de trein gewoon door te gaan, je kijkt hier echt nergens meer van op.
Het stel bij me maakte me er telkens op attent zodra we een boeddhabeeld passeerde. Ze wezen dan enthousiast naar buiten en samen met hun dochtertje maakte ze dan een Wai, iets wat me bij Tippy ook al was opgevallen.

Eenmaal aangekomen bij onze accommodatie hebben we voor dezelfde middag een halve dagtocht geboekt. We naar 'n heetwaterbron met 'n grote waterval gaan waar we konden zwemmen en daarna naar een batcave waar we bij het vallen van de avond het uitvliegen van miljoenen vleermuizen zouden bewonderen wat erg indrukwekkend zou zijn.
Tsja hier kan ik kort over zijn....wat een domper was dat!
Het was zelfs zo'n armetierige vertoning dat we er de slappe lach van kregen. Net zoals van onze gids die aardig aan de maat was en achter het stuur nogal ongemakkelijke steun en kreungeluiden zat te maken alsof hij zoals Jeroen zei, een Thais meisje onder zijn stuur had zitten.
We hoopte maar dat onze tour met hem de volgende dag beter zou zijn wanneer we in Khao Yai N.P. een safari gingen maken.