1/8 Wandelen door ongerept Sidemen

Vanmorgen in alle vroegte stond onze gids ons al op te wachten voor een wandeling door de rijstvelden. Het klink weinig spectaculair maar later bleek het weer zo'n pareltje te worden die je vakantie onvergetelijk maakt. 

Naom besloot helaas op het laatste moment toch niet mee te gaan omdat ze last van haar been had en we toch niet zo heel lang weg zouden blijven. 

In eerste instantie liepen we door de rijstvelden die we inmiddels al wel vaker hadden gezien maar even later toen we steeds verder de bushbush introkken werd het landschap steeds ruiger en moesten we ons een weg zien te banen door de ruige natuur waarbij je de begroeiing langs je benen voelde schuren en je staande moest houden op de vaak glibberige smalle paadjes. Overal hoorde je het gekletter van het water van de kleine watervalletjes en de stroming van een van de vele beekjes en irrigatiekanaaltjes.

We wisselde onze slippers om voor waterschoenen omdat we zo meer grip hadden op de gladde keien van de rivier die we moesten oversteken.  

Onderweg de vriendelijke bevolking die ons met hun allergrootste glimlach gedag zeiden en lieflijk zwaaide.

Toen we over de smalle betonnen wandjes van de irrigatiekanaaltjes liepen waren kinderen zich hierin ijverig aan het wassen en hadden ondertussen de grootste lol. Toen we voorbij kwamen sprongen ze met hun blote billen enthousiast uit het water toen ze mijn camera zagen. Ongeduldig deden ze hun kleren weer aan zodat ze al lachend en verheugd voor mijn lens gingen poseren. Ze wilde van alles van ons weten en liepen dartelend een heel eind met ons mee.

Even verderop troffen we ook een vrouw poedeltje naakt in het water aan met aan de andere kant van het kanaaltje haar dochtertje welke zich uitgebreid aan het baden waren. In eerste instantie voelde het een beetje beschamend om daar rakelings langs af te wandelen maar we konden geen kant uit. Maar ze maakte er totaal geen punt van, ze bedekte gewoon haar borsten en lachte ons vriendelijk toe en gaf direct aan dat ik gerust foto's van haar dochtertje mocht maken. Ze straalde helemaal en zei tegen haar dochtertje dat ze naar de camera moest kijken. De innemende  en oprechte vriendelijkheid van de mensen ontroerde me. Bij onze accomodatie was het net het paradijs op aarde maar niks kon me meer gelukkiger maken dan dit moment.

Beter dan dit kon het niet meer worden deze vakantie.

Het is eigenlijk niet te beschrijven hoe het voelt als je dit soort bijzondere momenten met je gezin kan delen.

Daar kan toch geen luxe resort tegenop.

Dit soort compleet onverwachtse momenten zijn echt onbetaalbaar en zullen voor altijd in onze herinnering  gegrift staan. Het enigste wat ik echt spijtig vond was dat Naom dit heeft moeten missen.

Gelukkig waren we met 2 uurtjes alweer terug en zij had op haar gemakje lekker haar ding gedaan.

Om 12.00 stond onze gids die we de afgelopen keer via Facebook hadden gevonden weer voor ons klaar om ons naar Lovina te brengen. Naom bleek echt haar dag niet te hebben want werd onderweg flink wagenziek. Lijk en lijk wit van de misselijkheid leek de reis voor haar op die  manier een eeuwigheid te duren.

Gelukkig was het vrij snel over toen we er eenmaal waren.

Morgen dus lekker weer 'compleet' naar Menjangan Island waar we zullen gaan snorkelen.

Voor nu welterusten en tot gauwXxx