Dagje cultuursnuiven en 'n afgestorven jonge heer

5 augustus 2017 - Ayutthaya, Thailand

Vandaag stond er een stukje cultuur snuiven op de planning.
Nadat we op ons gemak ontbeten hadden kregen we van de eigenaar wederom een mandje voer voor de vissen. Kennelijk kon hij geen genoeg krijgen van 3 gillende dames.
Terwijl de heren onverstoorbaar hun eigen ding aan het doen waren, amuseerde wij onszelf kostelijk met de glibberige blubjes. De jongere garde verbaasde vriend en vijand door nu wel hun voeten al gillend maar heldhaftig tussen de vissen te steken. Naom was zó trots dat ze probeerde Mike's aandacht te krijgen door keihard te roepen;"MIKE KIJKKKK EEENNSS IK BEN DAPPERRRRR!!!!"
Dit deed ons werkelijk gieren maar helaas is mijn lieve zoon niet altijd even fijngevoelig. Zonder op of om te kijken ging hij stoïcijns door met zijn computerspelletje, stel je voor dat hij punten misloopt. Tsja eigenlijk had ze dit kunnen weten want hij gooit zelfs zijn bloedeigen moeder op 'n datingsite voor extra punten...het kan dus altijd nog erger ;-))
De eigenaresse Tippy had ons de vorige dag al met handen en voeten duidelijk gemaakt dat ze ons Ayutthaya wilde laten zien maar de taalbarrière zorgde voor 'n behoorlijke verwarring qua tijd.
We besloten daarom om tóch maar fietsen te huren en er op uit te trekken en daarna zagen we wel wat er ging gebeuren.
Het was echter niet de beste keus die we hadden kunnen nemen want het was echt bloedverziekend benauwd.
Daarbij waren de fietsen van dramatische kwaliteit. Remmen werkte niet of nauwelijks waardoor we met onze voeten schurend over de straat moesten remmen, trappers flapperen alle kanten op en het zadel van Jeroen was zó beroerd dat deze op den duur naast z'n fiets ging lopen omdat hij zijn jongeheer niet meer voelde. Nadat we talloze keren verkeerd waren gereden omdat er geen klap van de kaart klopte die we bij ons hadden en de bevolking ons telkens een andere kant op stuurde, hebben we het na het vluchtig zien van een tempelruïne voor gezien gehouden. Het kon ons op dat moment echt gestolen worden.

In de middag nam Tippy ons mee.
We hadden begrepen dat ze zelf zou rijden maar dat bleek dus niet zo te zijn. We liepen achter haar aan en even raakte we lichtelijk in paniek toen ze over fietsen begon. Al snel kregen we echter in de gaten dat we met de bus zouden gaan, wat hier overigens niet meer inhoud dan een ga9mmele uitgebouwde tuktuk.
Ze rebelde ons de oren van de kop af maar er was werkelijk geen touw aan vast te knopen en we hadden dan ook geen flauw idee wat nu precies haar bedoeling was.
Ze bleek achteraf gezien een heel programma voor ons in petto te hebben waardoor we op de meest belangrijke plekken zijn geweest welke je gezien moet hebben maar waar je anders nooit van je leven was gekomen.
Daarbij was het heel verhelderend om door haar op sleeptouw genomen te worden omdat je dan pas ècht in de gaten krijgt hoe het hele systeem werkt. In het begin begrepen we niet goed waarom wij zelf niks van haar mochten betalen maar al snel kregen we in de gaten dat er een duidelijk verschil zit tussen de prijzen voor de toeristen en die van de bevolking zelf. Als toerist betaal je ongeacht je onderhandelstalent uiteindelijk nog altijd teveel, zelfs een lullig flesje water is voor de lokale bevolking de helft goedkoper. Daarbij was ze zo geslepen dat ze precies wist hoe ze ons bij een tempel voor 50 bath naar binnen kreeg terwijl dit het vijfvoudige had moeten zijn.
Na afloop nam ze ons mee over 'n lokale avondmarkt waar we onze avondmaal bij elkaar konden sprokkelen welke we toen we eenmaal terug waren bij ons Guesthouse konden nuttigen.
Borden en bestek werden daar direct voor ons op tafel gelegd, dit terwijl ze daar zelf ook maaltijden verkopen...dit is toch met recht Aziatische gastvrijheid die ze bij ons toch echt vreemd is.
Omdat het onze laatste avond was werd er een drankspel georganiseerd waarvoor we de eigenaar later in de lokale supermarkt tegenkwamen om een fles Thaise Wodka hiervoor te kopen.
Weinig enthousiast bij dit vooruitzicht deden we met de eigenaar mee omdat we het toch lullig vonden om af te haken aangezien hij zoveel moeite voor ons deed. Voor de dames waren er stukken limoen met zout welke we in z'n geheel moesten opeten, wat ons de gelegenheid gaf om de heren zoveel mogelijk te behoeden voor 'n stuk in hun kraag door per ongeluk express te verliezen.
Toen we geen zin meer hadden en de eigenaar over wisten te halen om te stoppen met als tegenprestatie dat de dames ook n glaasje wodka achterover zouden slaan kreeg Naom plotsklaps de grootste schik. Klein secreet haha, ze wist dondersgoed dat schoonmams al op de kop staat van een druppel alcohol....het vooruitzicht dat ik volledig teut daar uit mijn bol zou gaan deed haar werkelijk schateren van het lachen. Jammer genoeg voor haar, gelukkig voor mij, bleek ook deze afwijking met vakantie te zijn. Klaarblijkelijk ben ik Thaise Wodka proof!

Foto’s

2 Reacties

  1. Marion:
    8 augustus 2017
    Hallo allemaal.
    3x is mijn reactie verdampt. Dus nu voor de 4e keer.
    Allereerst een prangende vraag: Is het met Jeroen weer helemaal goed gekomen? Misschien een goede tip,als jullie daar nog een keer gaan fietsen,doe Jeroen een pamper om , scheelt allicht..
    Wat heerlijk dat er nog steeds Thais zijn die al het mogelijke doen om hun gasten het naar de zin te maken.Hoe zou het over 5 jaar zijn?
    Wat jammer dat je het dappere Naomi niet gunde jouw boven je theewater te
    ziien.
    Maar ik ga nu gauw naar het volgende verslag,wat een luxe 2 verslagen in een 1/2 uur.
    Knuffels,pakkerds en kusjes van xxxxMarionxxx
  2. Verona.:
    8 augustus 2017
    Hoi Lieverds,

    Wat heb ik moeten lachen om dit reisverslag haha tranen liepen over mijn gezicht. De honden zaten me aan te kijken of ze zeggen wilde vrouwtje spoor jij wel haha. En wat wat je mams schrijft over die tip daar sluit ik mijn helemaal op aan. Maar wat zijn die Thaise mensen gastvrij petje af. Maar wel jammer voor Naomi dat ze jou niet teut heeft gezien. Ach ja is ook beter van niet voor jou en voor de rest van de fam want er was dan volgens mij niets meer van jou terrecht gekomen die avond en misschien nog wel de dag erop haha. Maar ga nog genieten van jullie laatste paar daagjes. Ga nu heel gauw het 2e verslag lezen. Liefs xxx Verona